Moederliefde

Ezra heeft mijn hart doen groeien op manieren die ik me niet had kunnen inbeelden voor ik een kind had.

Hoe hij werd geboren, klein, roze en krijsend, werd tegelijk een mama geboren uit een gevoelige, jonge vrouw. Rauw, open en breekbaar. Een vrouw die, in minder dan twaalf uur tijd, afscheid had moeten nemen van een kinderloze jongedame. Want hallo, daar was mevrouw moeder.

En in het allerbegin wilde ik Ezra liever gewoon terug in mijn buik. Veilig terug samen in onze zwangerschapsbubbel. Want raar maar waar, ik voelde me zoveel meer verbonden met dat wezentje in mijn buik dan met het kleine onbekende persoontje dat op mijn borst werd gelegd. Wie ben je? Wat wil je? Wat doe je?

Wist ik veel dat het zou moeten gaan zoals het gelopen is. Dat ik je stilaan moest leren kennen, dat ik je stilaan leuk zou beginnen vinden.

Een beetje zoals een nieuwe collega ontmoeten. Ineens is die er. En je moet het er maar mee doen. En liefst nog zo goed mogelijk. Want je baas kijkt immers toe. Maar je brengt zoveel tijd met elkaar door dat er een band ontstaat. Je ontdekt wat kan, wat werkt en wat helemaal niet. Wat je aan elkaar hebt en hoe je op elkaar kan rekenen. Dat je zelfs, na een tijd, al eens wat persoonlijke dingen aan elkaar toevertrouwd.

Sorry, lieve baby van mij. Dat je in het begin maar mijn collega was. Dat ik het niet gewoon ‘voelde’.

Maar ondertussen ben je al een kleine man. Trippel je hier rond alsof je nooit anders deed. Een grote persoonlijkheid in wording. Met een eigen stem. En wat hoor ik die stem graag.

Soms, als ik de dagelijkse to-do’s even los laat, en ik stiekem naar je kijk, zie ik jou. In al jouw perfecte imperfectie. En word ik helemaal warm. Word ik helemaal verliefd. Je lijkt zoveel op papa. Maar tegelijkertijd ben je ook altijd een deeltje van mij.

En hoe vermoeiend de dagen ook zijn. Hoe hard ik soms wens dat ik gewoon even rustig naar het toilet wil kunnen gaan. Hoe vaak ik ook denk, “als je nu nog een keer nee zegt, sla ik los een nee tegen uw gezicht”. Ik nooit nog een dag zonder je zou willen zijn. Jij bent het enige doel dat alle middelen heiligt.

Mijn lieve jongen, hoe kan het ook anders? Dit voelt exact hoe pure moederliefde voelt.